Gospodarka

   
Infrastruktura TechnicznaFot. Sad owocowy 
Gmina posiada dobrze utrzymaną sieć dróg lokalnych, wszystkie miejscowości wchodzące w jej skład podłączone są do sieci wodociągowej i telefonicznej.


Rolnictwo
Gmina Lubawa ma charakter rolniczy. 79%

jej powierzchni stanowią użytki rolne.

 

Struktura użytków rolnych:Fot. Jedna z upraw

Powierzchnia gminy w km2 236,4
użytki rolne w ha 18.249
w tym: grunty orne 16.080
sady 106
łąki i pastwiska 94
lasy 1.969
pozostałe grunty i nieużytki 1.826
Fot. Żniwa w gminie
 
Rolnictwo znalazło się w szczególnej sytuacji historycznej, kiedy decydują się jego dalsze losy i ścieżki rozwoju. Konieczne wybory odnoszą się zarówno do rolnictwa jako działu wytwórczego, jak i do rolników jako społeczności zawodowej i kulturowej, a także do wsi oraz całości obszaru wiejskiego. Rozwija się budownictwo mieszkaniowe i inwentarskie. Wznosi się obiekty inwentarskie w których jest stosowana nowoczesna technologia, niekiedy przewyższająca parametry techniczne stawiane przez Unię Europejską.
Występuje duże zapotrzebowanie na ziemię a to oznacza decyzję rolnika o zacieśnianiu związków z rolnictwem i gotowość  do podjęcia wysiłków, aby sprostać konkurencji na rynku. Natomiast ucieczka gospodarstw z grup obszarowych powyżej 7 ha głównie przez zmniejszenie obszaru, a także tworzenie nowych, zupełnie drobnych gospodarstw, jest wyrazem stopniowego rozluźnienia związków z rolnictwem i sprowadzenia gospodarstwa rolnego do funkcji pomocniczej (głównie aprowizacja rodziny). Oba kierunki są działaniami racjonalnymi, podejmowanymi pod presją sytuacji ekonomicznej i wyrażają różne sposoby dostosowania się do gospodarki rynkowej. Zauważalny jest także wzrost stopnia specjalizacji i skali produkcji gospodarstw rolnych.

 

 

Plony zbóż w dt z 1ha

Plony zbóż w dt z 1ha 

 

Przodującą gałęzią produkcji jest trzoda chlewna w żywcu i w materiale hodowlanym. W 1996r. obsada na 100ha użytków rolnych wynosiła 315,6 sztuk ( w woj. 63,5 szt. a w kraju 103,9 sztuk, dane za 1998r). Stan tego pogłowia zwierząt wykazuje nadal tendencję wzrostową. Na uwagę zasługuje również produkcja bydła mlecznego oraz drobiu. Szansę rozwoju mają także gospodarstwa o niskim stopniu specjalizacji i niskiej intensywności, gdyż stwarzają warunki do produkcji zrównoważonej i ekologicznej. Mogą to być w przyszłości tzw. gospodarstwa ekologiczne lub agroturystyczne. Na dzień dzisiejszy funkcjonują już trzy gospodarstwa agroturystyczne w Napromku, Sampławie i Mortęgach. Gospodarstwa te kierują swoją ofertę do osób zainteresowanych czynnymi formami wypoczynku - grzybiarzy, miłośników jazdy konnej i obserwacji przyrody, myśliwych, amatorów turystyki pieszej i krajoznawstwa. Natomiast rozwój rolnictwa ekologicznego, poza produkcją zdrowej żywności, daje również inne korzyści. W związku z dużymi nakładami pracy stwarza możliwość wykorzystania nadwyżki siły roboczej występującej w rolnictwie oraz stanowi motywację do rozwoju drobnego przetwórstwa.
Otóż dzisiaj nie ulega wątpliwości: z Unią czy bez Unii, musimy funkcjonować w gospodarce rynkowej. To oznacza konieczność sprostania konkurencji oraz zadbania samemu o swoje sprawy. Naszym konkurentem są tak samo rolnicy z UE i innych części świata jak i sąsiednie gospodarstwa. W warunkach nadprodukcji i zbyt licznej nadal grupy rolników warunkiem gospodarowania jest być lepszym od konkurentów. W rzeczywistości postępują więc istotne zmiany w kierunku zgodnym z przemianami rolnictwa europejskiego i świadczą, że nasi rolnicy potrafią działać i rozwijać się w trudnych warunkach gospodarki rynkowej, a ich osiągnięcia budzą szacunek i uznanie w całej branży. Gospodarstwa rolne wiążą znaczną część siły roboczej. Tworzone są nowe miejsca pracy w gospodarstwach specjalistycznych przy równoczesnym odpływie ludności z rolnictwa do innych zawodów. Do grona właścicieli gospodarstw już dziś dobrych, sprawnych lub mających takowy plan na przyszłość dołączyć należy wiejskich przedsiębiorców, którzy powiększają aktywa społeczne wsi (tworząc wspólny rynek pracy). W gruncie rzeczy jednak o przyszłym wizerunku rolnictwa i gminy rozstrzygnie młodzież i jej poziom wykształcenia. Dlatego też zadania oświatowo-edukacyjne mają priorytet w gminie.Bez wątpienia losy młodego pokolenia zmienią i strukturę społeczną i sytuację gminy, zapewne jednak nie będzie to zmiana ani tak wyraźna, szybka, korzystna, jak byśmy wszyscy (łącznie z samą młodzieżą) tego sobie życzyli i oczekiwali.